Wielkie, życiowe porządki.

Cześć,
Wiecie, że to w naszych głowach zaczyna się większość problemów? Czujemy, że nie jesteśmy wystarczający, że inni są lepsi, że nie spełniamy wymagań, które sami sobie narzucamy, często nie widząc, jak wysoko zawieszamy poprzeczkę. Nie chcemy zaakceptować i pokochać siebie.
Kiedy byliśmy dziećmi nie istniało takie pojęcie jak problem. Nasze małe słowniki nie miały wpisanego tego słowa, ani żadnego jego synonimu. Żyliśmy beztrosko, przekonani o tym, że jesteśmy doskonali. Co takiego stało się po drodze, że to przeświadczenie i miłość do siebie gdzieś uciekły? Na drodze pojawiały się drobne przeciwności, które zaczęły nas szufladkować i zamykać w wyimaginowanych klatkach, które poniekąd sami zaczęliśmy tworzyć.

Czasami przychodzi taki moment, w którym trzeba coś posprzątać. W pierwszej chwili może być to tylko zawalony śmieciami i porozrzucanymi ubraniami pokój. Podobnie jak w pokoju, czas od czasu musimy posprzątać w naszych głowach. Zaśmiecona głowa może być początkiem problemu. Możemy tkwić gdzieś w przeszłości, zawieszeni pomiędzy tym co było, a tym co jest. Możliwe, że aby ruszyć dalej, trzeba będzie niektóre sprawy dokończyć, a inne naprawić. Natomiast te niepotrzebne należy wyrzucić z głowy i nie wracać wspomnieniami. Niektóre sprawy powinny nas obchodzić w takim samym stopniu, jak zeszłoroczny śnieg, czyli w ogóle. Tylko pozbycie się uciążliwego bagażu może pozwolić ruszyć w dalszą drogę. Musimy pamiętać, że życie nie zatrzymało się w momencie, do którego ciągle wracamy myślami. Życie toczy się dalej, więc zarzucenie kotwicy w martwym punkcie wydaje się być bezsensowne.

Jeśli mam notatnik, w którym codziennie opisuję nowe doświadczenia, emocje czy wydarzenia, to każdy dzień zapisuję na osobnej kartce. Nie piszę tylko na jednej stronie, bo chcę, żeby to było przejrzyste i czytelne. Jaki miałoby to sens, gdybym w pewnym momencie stwierdziła, że chcę się cofnąć o na przykład tydzień i na zapisanej już stronie zaczęłabym notować kolejne przemyślenia? Pewnie na kartce powstałaby jedna wielka plama od długopisu. Dlatego nie należy się cofać, tylko iść do przodu. Nie wiemy co ma do zaoferowania kolejny dzień, więc nie pozbawiajmy siebie możliwości dalszego rozwoju i dobrego życia, tylko dlatego, że kiedyś wydarzyło się coś, co chce nas usilnie zatrzymać w przeszłości.

Gdy idziesz do przodu to patrzysz ciągle w tył? Nie boisz się, że na drodze będzie leżał kamień, o który się potkniesz, gdy będziesz szedł z głową skierowaną za siebie? Patrz prosto, a żaden kamień nie stanie Ci na przeszkodzie.

Może ktoś kiedyś powiedział Ci, że jesteś beznadziejny, albo że się do czegoś nie nadajesz. Może usłyszałeś, że jesteś głupi, lub nie zasługujesz, by być kochanym. Jeśli to mogło wpłynąć na Twoją samoocenę to pozbądź się tych myśli szybciej, niż resztek z wczorajszego obiadu. Urodziliśmy się i jesteśmy idealni. Przekraczajmy ograniczenia, które inni chcą nam narzucać i te, które sami sobie narzucamy. Każdy powinien przezwyciężyć swoje negatywne przekonania. Ty musisz je przezwyciężyć i ja także muszę to zrobić. Doceń swoją wartość, a wszystko stanie się łatwiejsze.

Instagram

Buziaki, Natalia